Bezorgdheid

Wie toch van u kan met bezorgd te zijn één el aan zijn lengte toevoegen?
(vers 27)

Lieve zussen,

We horen wisselende nieuwsberichten die ons onrustig en bezorgd kunnen maken.
Wat is verantwoord en wat juist niet?
Hoe zal de toekomst eruit zien?
Zulke vragen kunnen ons flink bezighouden.

De Here Jezus leert ons dat het nergens goed voor is om ons leven te laten beheersen door bezorgdheid.
Het draagt niets bij en de toekomst wordt er geen greintje zekerder van.
Bezorgdheid is menselijk en logisch als er nare dingen gebeuren.
Als je maar mét je zorgen naar God gaat. Dáár gaat het om.

Jezus zegt niet dat we geen voorzorgen hoeven te nemen en alles maar lijdzaam over ons heen moeten laten komen.
Nee, dat is geen vertrouwen.
We mogen juist de middelen en mogelijkheden gebruiken die God ons geeft.
Hij geeft ons verantwoordelijkheid en verstand.
We zijn mensen die kunnen nadenken en overleggen, die plannen kunnen maken en dingen kunnen regelen.
En als we gedaan hebben wat we kunnen, mogen we rust vinden bij God.
Ook als we niets meer kunnen doen.

Onze bestaanszekerheid ligt niet in de handen van een rondwarend virus.
En ook niet in de handen van de overheid.
Zelfs niet in onze eigen handen.
Jezus zegt dat we geen minuutje aan ons leven kunnen toevoegen!
Ons leven is in Gods hand.

We moeten onze grenzen kennen.
En nog belangrijker: we moeten Gods macht en liefde voor ogen houden!
Dan ga je vanzelf anders met je zorgen om.
De God van het leven is immers tegelijk onze liefdevolle Vader.

In het vorige vers (26) heeft Jezus gezegd dat we naar de vogels moeten kijken.
De vogels, die in afhankelijkheid van God leven.
Maar laten we dan ook goed naar deze beestjes kijken.
Zij zitten niet op een takje te wachten tot God ze voedt.
Ze leven! Ze doen wat ze moeten doen.
Ze zingen, ze vliegen en zoeken heel de dag naar voedsel.

Hoe mooi is dat beeld!
Laten we leven en doen wat we moeten doen.
En als de zorgen op ons af komen, laten we die dan aan onze Vader geven.
God, die onze levensweg leidt.

Wat een geruststellende gedachte!

Gebed: Dank U, Vader, dat ik met dit vertrouwen de toekomst tegemoet mag zien. Het zijn onzekere tijden, maar we zijn in uw hand. Wilt U ons helpen om ons niet te laten leiden door onze zorgen, maar rust te vinden bij U. Amen.

Liefs van Grace

Reacties

  1. Lieve allemaal
    Door de vele reacties blijkt wel weer hoe bezorgdheid vaak een te grote rol speelt voor zussen ! Helaas ook voor mij . Je brengt mijn gevoel goed onder woorden Lies. Ook ik ben hooggevoelig en met twee autistische zoons is het voor mij heel lastig mijn gevoel te moeten uitschakelen. Gedrag van hen kan mij heel bezorgd maken. Ik wil het naast me neer leggen , bij God brengen en op Hem vertrouwen.
    Maar zorgen los laten is zoooooo
    moeilijk !!
    Ik denk maar aan het lied Verborgen Zegen……een troost 🦋✝️

  2. Lieve Lies,ach ach,weet gewoon niet wat ik zeggen moet na je “verhaal” gelezen te hebben,ik wil je wel helpen met steun ,inpakken ,alleen even bakkie doen oid,maar je woont denk niet in de buurt van mij? Woonde je niet in het noorden van het land ?ikhoop het te lezen mocht je het nog op kunnen brengen om te reageren❤️En weet überhaupt niet als je dat wil natuurlijk een vreemde zus die je wil helpen🙈

  3. zuster Lies,

    wat de toekomst brenge mag, jij bent in de Heer zijn hand !
    door Zijn Heilige Geest mag je gaan en mag je doen, Hij doe het voor je en doet het door je heen, en ja, je mag Zijn rust ontvangen en je dat is moelijk met al die gedachten, maar richt je ogen open Jezus, want hij kan gedachten maken in rust …

  4. Lieve zussen,

    Jullie lezen me niet zo vaak (meer), maar vaak lees ik jullie wel! Wat mooi dat jullie zo om Catharina heen staan en voor haar bidden om kracht, rust en een goed herstel. “Vader, zegen de handen van de chirurg en allen die om hem heen staan.”.

    Bezorgdheid; ik ken het zo goed. Ik zou zeggen dat ik ermee geboren ben. Als schoolmeisje viel me al op dat mijn moeder zich onvoorspelbaar gedroeg (ziekte aan de alvleesklier bleek later); een broer die vaak met jeugdreuma in het ziekenhuis lag; een zus die in het sanatorium terecht kwam en die we als broers en zussen niet mochten bezoeken. Mijn lieve vader kreeg drie keer een hartinfarct en overleed plotseling aan een longontsteking. Kortom: ik, als gevoelig meisjes was altijd op mijn hoede en leefde thuis op mijn tenen…

    En nu zit ik in een heel andere fase van onrust. Ons huis staat vanaf volgende week te koop. We hebben een huurappartement toegewezen gekregen. En nu maar opruimen…want het huis moet spic en span.
    Darnaast proberen we onze grote tuin netjes te houden. Ik kan jullie niet vertellen hoe moe ik ben. Alle spieren doen me zeer bij het opstaan. En o, wat mis ik mijn lieve, sterke zoon die me er doorheen gesleept zou hebben met krachtige handen en zijn nuchtere humor.

    Geen zorgen voor de dag van morgen?
    Ik weet dat het op geen enkele manier zin heeft, maar wie zet die mallemolen in mijn hoofd stil?? Ik ben een hsp’er in hart en nieren. (high, sensitive person) en ben de grip op mezelf redelijk kwijt.
    Alles wijst op een burn out.

    Dat is dus de reden dat ik niet vaak reageer op Zussenliefde. Ik heb er de energie niet voor. Het is nu bijna 10 uur ’s ochtends en het liefst kroop ik mijn bed weer in.
    Ik voel me blut en weet nu dat ik ook te veel gegeven heb aan eenzame, en alleenstaande mensen in de straat waar ik woon. Alleen daarom al is het goed dat we D V. gaan verhuizen.

    Bezorgdheid bij God brengen?
    Ik doe niet anders, maar hoe laat ik het bij Hem? Zodra ik mijn ogen na het gebed opendoe komt er een wereld van ‘dingen die moeten gebeuren’ op mij af.

    “Vader, neem me bij de hand en leidt me door deze dag heen. Immers; elke dag heeft genoeg aan z’n eigen kwaad. Amen”

    Lieve zussen, bedankt voor het luisteren, ik ben jullie dus niet vergeten, maar mis de energie. Digikus en omhelzing voor jullie allemaal.

    1. Ja, ik weet het Lies. Het verstand zegt-vaak- anders dan het gevoel!!!! Heel veel rust en vrede toegewenst.

    2. Hallo Lies, goed om weer van je te horen. Verhuizen wat een klus.en wat kost het een energie logisch dat je bijna tegen een burn-out aan zit. Ga gerust naar bed om 10uur, het helpt je om door te gaan en je lijf heeft het nodig. Moeilijk he om je zorgen bij God te laten. Het is een leer proces en elke keer een stapje verder. Gods geduld en liefde zijn oneindig. Natuurlijk mis je je zoon ook hierbij maar probeer ook te genieten van alle goede en lieve herinneringen aan hem. En van zijn kinderen. Heel veel sterkte met alles wat nodig is.
      Liefs Riek

    3. Dag Lies,

      Ook mijn leven heeft bestaan uit veel verdriet en pijn en op een gegeven moment was ik zover dat ik God grotendeels aan de kant wilde zetten, maar Hij greep me in mijn nekvel en vanaf die tijd met heel veel moeiten en verdriet en toch weer opstaan op de weg van onze Lieve Vader. De moeiten en verdriet zijn niet over maar ik weet me volledig als kind in Zijn Handen. Ook nu ik al vanaf eind 2016 van het ene ziekenhuis naar het andere reis, terwijl ik de hoop had om eindelijk rustig mijn weg te kunnen gaan en genieten. Genieten kan ik, mijn lichaam heeft problemen en ik mag dit alles bij Hem neerleggen en in alle rust verder leven, ook al is dat met pastorale hulp wat kan en nodig is.
      Ook voor jou bid ik de rust die God geeft. “Immanuel; God met ons”.

    4. Lieve Lies, als hsper komt het bij allemaal extra binnen en dat maakt je ook zo moe. Mijn man is ook hap er ik herken jouw verhaal.
      Lieve Lies wij zussen staan biddend om je heen. Jouw pakkie is zwaar .
      Onze Hemelse Vader weet dat ook ik bid je van harte toe Zijn merkbare nabijheid toe in dit proces.
      En zoals Riek zegt luister naar je lijf en neem die rust als je die nodig hebt. Heel veel liefs ❣

    5. Ach lieve zus Lies,
      IK denk aan jou, en breng het bij God, ik weet niet hoe ik het zal zeggen, moeilijk om zorgen los te laten, weet er zelf alles van hoe moeiten verdriet gemis en onzekerheid je kan overvallen, elke dag gaat het anders.
      Ook voor zus Catharina veel kracht van God toegebeden dat het herstel voorspoedig mag verlopen.
      Alle zussen een gezegend weekend toegewenst, liefs Tetsje

    6. Heel veel sterkte en spoedig herstel gewenst, Catharina! Sterkte Lies!!! Zo triest dat je zo weinig steun van je man hebt.. 😟 Ga je dichterbij je schoondochter en kleindochters wonen? Neem je rust en vraag hulp!! Ik wens je de rust en troostvolle armen van onze Heer Jezus om je heen!! 😘

    7. Lieve Lies,ik miste je reacties ,vond ze altijd zo bemoedigend, en open en eerlijk! Heel veel sterkte!

  5. Hoop dat alles goed verloopt en daarna alle kracht toegewenst Catharina en sterkte gewenst hoor,
    Dat veel mensen hier op zussenliefde meeleven dat vind ik altijd zo fijn,alleen dat helpt je er vaak al doorheen ,iemand die aan je denkt en de moeite neemt om toch even te reageren,zoooo belangrijk.
    Liefs Gerda.

    1. De Heere zegene jouw Chatarina.
      En Hij behoede je.
      Hij doet Zijn aangezicht over jouw lichten.
      En zij jouw genadig.
      De Heere verheffe zijn aangezicht over jou.
      En Hij schenkt jouw Zijn Vrede.
      Veer sterkte

  6. Sterkte Catharina onze Vader weet wat we nodig hebben. Zo krijgen we deze bemoedigende woorden iedere dag in onze mailbox. 🙏
    Ik wens je een spoedig herstel toe.

  7. Catharina.
    Héél véél sterkte gewenst met deze ingreep dat,
    God de handen leiden mag,
    en de ogen mag openen ,van de chirurg die de ingreep doet
    wees met God en Hij zal met jouw zijn.
    Amen🙏

  8. Goedemorgen,
    Wat een heerlijk bemoedigende tekst op dit vroege uur. Een glimlach van God op deze spannende dag. Ik word na lang wachten vandaag geopereerd en moet al vroeg in het ziekenhuis zijn. Ik ben dankbaar dat God mee gaat 😇🙏

    1. Ja, wat een bemoedigende woorden hè. Leg alles maar in Gods’ hand, Hij is er bij. Sterkte hoor en een spoedig herstel gewenst na de operatie 😇🙏

    2. Veel sterkte hoor en Gods zegen over deze ingreep. Hij is erbij, nu en de komende herstelperiode. 🙏💝

    3. Ons tijden ligt in Zijn hand. Sterkte Catharina Híj is erbij.
      Zelf kijk ik ook niet verder dan één dag, elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad. Dank je wel voor de lieve woorden van gisteren. Onthoudt dat ik geen slachtoffer meer ben maar een overlevende.
      Allemaal een zonnige dag toegewenst.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *