Lieve zussen,

Psalm 20 is een gebed voor de koning.
Het lied werd gezongen voordat de koning met zijn leger ten strijde trok.
In vers 4 en 5 lezen we dat de koning offers bracht en om Gods zegen bad.
De oorlogen waar het volk Israël mee te maken kreeg, hadden een diepere lading.
Het ging om een strijd tegen de haters van God. Een strijd tegen het volk waar de Messias uit geboren zou worden.
Daar was een gelovige koning zich van bewust.
Hij wist dat hij niet bang hoefde te zijn, omdat God voor zijn volk streed.

Anderen vertrouwen op paarden en wagens,
wij op de naam van de HEER, onze God.

Dat was hét grote verschil tussen Israël en de omringende volken.
Zij mochten het helemaal van God verwachten.

Ook wij hebben te maken met strijd, al is het dan op een andere manier dan in Psalm 20.
Strijd in onszelf, tegen de zonde.
Strijd tegen onrecht.
Strijd in moeilijke gebeurtenissen, in het zoeken naar de juiste weg.

Als we niet op God bouwen, zullen we automatisch iets anders zoeken wat ons houvast moet geven.
Voor we het weten vertrouwen we op onze eigen ‘paarden en wagens’.
We zoeken kracht in wat we hebben, zoals geld of een goede baan.
We steunen op ons eigen kunnen. Onze kennis, intelligentie of gezondheid.
We halen onze zekerheid uit relaties en de goedkeuring van mensen.

Al deze dingen kunnen middelen zijn waarmee God ons zegent en kracht geeft.
Maar zónder Hem zijn ze niets.
Wat onze strijd ook is, wat ons ook bezighoudt, we mogen het helemaal van God verwachten.
Met Hem alleen houd je stand (vers 9).

Gebed: HEER, leer mij om mijn kracht en wijsheid bij U te zoeken, hoe de strijd in mijn leven er ook uitziet. Help mij om op U te vertrouwen. Wilt U mijn Schuilplaats en Raadgever zijn. Amen.

Liefs van Grace