Lieve zussen,
Gisteren was het ‘eeuwigheidszondag’.
In de kerken werden de gemeenteleden herdacht die in het afgelopen jaar zijn overleden.
Momenten van gemis en verdriet, maar níet zonder hoop!
Zoals heel ons leven niet zonder hoop is.
Het geloof in de Here Jezus maakt het verschil.
Hij maakt alles anders.
Ook de manier waarop we treuren.
Paulus schrijft hierover in zijn brief aan de gemeente van Thessalonica.
Uit zijn woorden maken we op dat er verwarring was onder de gelovigen.
Het evangelie was voor deze gemeente nog zo pril.
Ze hadden de boodschap van redding aangenomen.
Ze geloofden dat de Here Jezus voor hun zonden was gestorven en de dood had overwonnen.
Maar tóch zagen ze in hun gemeente mensen sterven.
Nog steeds raakten ze geliefden kwijt aan de dood.
Dat gaf twijfel en verdriet.
Deze gevoelens zijn herkenbaar.
Zelfs als je geloof níet pril meer is.
De dood maakt nog veel kapot.
Rouw doet zoveel pijn dat het net voelt alsof de dood níet overwonnen is.
Ja, we treuren.
Maar níet als mensen die geen hoop hebben, zegt Paulus.
Juist het evangelie maakt ons verdriet anders.
Je ziet toch meteen het verschil, in overlijdensberichten, op grafstenen?
Je ziet toch meteen waar die hoop ontbreekt… of juist zichtbaar is?
Zoals we geloven dat Jezus gestorven én opgestaan is, mogen we óók geloven dat onze gestorven broeders en zusters weer zullen opstaan, zegt Paulus.
Als Jezus terugkomt, zullen wij allemaal een nieuw lichaam krijgen.
Gods kinderen die nog op aarde leven én zij die al gestorven zijn.
Zoals Paulus heel mooi omschrijft in 1 Korintiërs 15:52:
Immers, de bazuin zal klinken en de doden zullen als onvergankelijke mensen opgewekt worden, en ook wij zullen veranderd worden.
Wat een groots moment zal dat zijn!
Dit bemoedigende gedeelte eindigt met een oproep aan ons allemaal (vers 18):
Zo dan, troost elkaar met deze woorden.
Laten we dat doen: elkaar troosten en bemoedigen als de dood ons leven binnenkomt.
Laten we elkaar steeds wijzen op de hoop die we hebben.
Hoop die het leven én het sterven zo anders maakt.
Hoop, waarin we ook deze week mogen leven.
Gebed: Heer, dank U voor deze troostende woorden. Wat rijk dat wij in deze hoop mogen leven, ook de komende week. Geef ons troost als we verdriet en gemis meemaken. En help ons om elkaar te bemoedigen met uw Woord. Amen.
Liefs van Grace
Vandaag hebben we mijn vader begraven. Na 2 zware weken, is hij naar Huis gegaan. Thuisgehaald door zijn hemelse vader. Die wetenschap geeft ons hoop en goede moed om verder te gaan. Maar wat missen we hem…
Wat een verdrietige tijd voor jullie, Joyce… Hoop, maar ook gemis en rouw.
Ik wens jullie Gods troost toe. x Grace
Lieve Joyce,
Veel sterkte en de troost van onze hemelse Vader wens ik jou toe. Mijn vader overleed in juni jl. na een slopende ziekte. Ons gemis is groot; maar eens zullen alle tranen van onze ogen worden afgewist. In de hoop op een weerzien leven wij toe naar het Leven bij God. Liefs van Jet😘
Speciaal oor onze 8 kleinkinderen heb ik de kinderbijbel ‘De Hillige Histoarje’ geschreven door Ulbe van Houten vanuit het Fries in het Nederlands vertaald. Voor elk hoofdstuk heb ik een verhaaltje geschreven. Het volgende verhaaltje wil ik graag met jullie allemaal delen:
Lieve kleinkinderen,
Kennen jullie dat bekende liedje van Marco Borsato: Dromen zijn bedrog?
De laatste regel van dat lied is: en één keer in de zoveel tijd komen dromen uit!
Afgelopen nacht droomde ik. Met mijn hele familie en ook nog met veel dorpsgenoten van vroeger, waren we in mijn moeders huis op Kollumerpomp. Het was een geweldig mooi familiefeest. Ik sprak in mijn droom met vier overleden schoonzussen. Ik zag ze zo duidelijk! Ik zag mijn overleden broer en ook mijn overleden zwager, voor wie ik in die droom nog een kop koffie moest halen. Zo duidelijk zag en sprak ik met hen allemaal….!
Ik vroeg mijn oudste zus Rommie in mijn droom, waar onze schoonzus Boukje was. ’In mama’s slaapkamer,’ antwoordde ze. Ik daarheen en daar zag ik schoonzus Boukje, terwijl zij in het oude ledikantje keek, waar ik vroeger als klein jongetje ook in geslapen heb en waarin nu een kleinkind van haar lag.
Haar kleinkind zong: ‘Wij gaan naar omie toe, wij gaan naar omie toe.’ Hetzelfde liedje dat ik een aantal jaren terug met onze kleinkinderen zong, wanneer wij langs het spoor in Musselkanaal ons hondje Pieter uitlieten.
Heel blij werd ik wakker. Maar, ik besefte ineens, dat dit slechts een droom was… Een droom, die op deze wereld nooit meer zal uitkomen.
Maar, wordt deze droom wel waarheid, later in de nieuwe hemel en op de nieuwe aarde, zoals in de bijbel staat? Ik weet het wel zeker.
En nu al mogen wij zingen: ‘We gaan naar Jezus toe, we gaan naar Jezus toe….’ Daar geloof ik in!
Mooi verhaal prachtig om voor te lezen. Dank je wel Eelke.
Groeten van uit Hurdegaryp.
Mooie droom Eelke.
Soms als je droomt,
dan zou je willen dat het waar was.
en uit kwam, maar deze komt uit.
Bedankt voor het delen.🙌
🙏
Dank je Grace dank U Heer dat U Grace deze prachtige bemoedigende en liefdevolle gave gegeven heeft om ons allen door Uw Woord te bemoedigen.
Dank lieve zussen die gister reageerde op mijn schrijven.
Het doet me heel goed ik praat er nooit over omdat het te veel los haalt.
Hier in Veenendaal schijnt de zon de lucht is blauw. Ik wens en bid jullie allen een dag toe waarin je ervaart Hij is er en ook voor mij.
Heel veel liefs Anneke
In gebed verbonden lieve zus.🙏
Dank je wel voor deze bemoediging. Hier in België kennen wij die herdenkingsdag niet. Buiten 1 november Allerheiligen. Net gisteren is een dierbaar iemand overleden na een lange lijdensweg. Durf ik deze woorden geven als bemoediging aan de weduwe die zo lijkt alle hoop verloren is?
Ik ben geen psycholoog Benetti maar als ik van mijzelf uit ga denk ik dat het nog niet het juiste moment is. Zeker als alle drukte rondom begraven voorbij is ………….
Wens je veel wijsheid toe om de juiste woorden te spreken en misschien soms zwijgen.
Een lieve groet Anneke
Ik sluit me bij Anneke 3 aan. Veel sterkte en wijsheid je toegebeden.
Wat verdrietig, Benetti. Dan wil je niets liever dan troost bieden!
Misschien kun je haar deze bemoediging schriftelijk geven, zodat ze het op haar eigen tijd kan lezen?
Veel sterkte en troost toegewenst.
Liefs van Grace
Dank je Grace
Die hoop moet al ons leed verzachten…….
Gisteren onze oude moeder,en nog 5 anderen herdacht.
Ook jongere,uit onze kerk.
Ds uit openbaring 7 gepreekt.
Rijke beloftes.
Goede week,lieve zussen🙏
Dank je wel voor deze bemoediging. Hier in België kennen wij die herdenkingsdag niet. Buiten 1 november Allerheiligen. Net gisteren is een dierbaar iemand overleden na een lange lijdensweg. Durf ik deze woorden geven als bemoediging aan de weduwe die zo lijkt alle hoop verloren is?
Gods troost toegewenst in het gemis van je moeder, Helena. x Grace