Lieve zussen,

Hoe kunnen we erop vertrouwen dat God altijd met ons meegaat en ons nooit in de steek laat?
We stellen Hem immers zo vaak teleur.
Zal God nooit eens genoeg van ons hebben?

De Israëlieten hadden God diep gekwetst.
God had hen uit Egypte bevrijd en hen op handen gedragen tijdens de woestijnreis.
Maar wat deden ze?
Ze maakten een afgodsbeeld!
God ontstak in heilige woede.
Hoe kon Hij verdergaan met dit ontrouwe volk?

God sprak erover met zijn trouwe dienaar Mozes.
God zei dat Hij zijn belofte zou houden, maar zélf op afstand zou blijven.
Hij zou een engel sturen die het volk naar het beloofde land zou brengen.

Mozes was ontredderd.
Hij pleitte hartstochtelijk voor zijn volk.
‘God, hoe is te zien dat U van mij en van dit volk houdt als Ú niet meegaat?’

God hield zoveel van Mozes.
Hij had Mozes zelf uitgekozen voor deze zware taak.
En Hij zag hoeveel Mozes van het volk hield.
Dat hij zelfs zijn leven voor hen overhad.
En daarom luisterde God naar het pleidooi van Mozes.
‘Moet Ik dan zelf meegaan om je gerust te stellen?’
Wat klinken deze woorden liefdevol!

‘Als Ú niet meegaat, laat ons dan niet verdergaan,’ zei Mozes.
Geen stap wilde hij doen zonder God!

Zo was Mozes de middelaar tussen God en zijn volk.
Zo is de Here Jezus de Middelaar tussen God en ons.
Steeds als wij God teleurstellen en berouwvol bij Hem komen, pleit Jezus voor ons.
En om zijn Zoon wil God altijd weer met ons verder.

Laten we bidden: Heer, zonder U durf ik geen stap te doen. Ga met mij mee… om Jezus’ wil. Amen.

Liefs van Grace