Lieve zussen,

Stel dat Jezus destijds níet terug naar de hemel was gegaan, dat Hij gewoon op aarde was gebleven.
Zou dat niet heerlijk zijn geweest?
Het voelde voor de leerlingen eerst als een groot verlies toen hun Meester hen verliet.
En misschien voelen wij het soms ook zo.
Alsof we toch een beetje in de steek gelaten zijn…

Niets is minder waar.
Jezus’ hemelvaart mag zelfs een bemoediging voor ons zijn.
Jezus is ‘als voorloper’ naar de hemel gegaan, zegt Paulus in de brief aan de Hebreeën.
Wij hebben de zekerheid dat wij Jezus mogen volgen en bij God mogen binnengaan.
Wat een geweldig vooruitzicht!

Onze toevlucht is het vast te houden aan de hoop op wat voor ons in het verschiet ligt.

De hoop die wij hebben, zet ons aardse leven in een ander perspectief.
Het is geen twijfelachtige hoop, zo van ‘we moeten maar afwachten of het echt gaat gebeuren.’
Het is de garantie dat het zal gebeuren.
De Bijbel noemt deze belofte zelfs ‘een anker voor onze ziel’.
Een anker is het symbool van hoop en zekerheid.
Een schip werpt zijn anker uit in de vaste zeebodem om niet op drift te raken en de storm veilig te doorstaan.
Zo ligt de redding van Gods kinderen veilig verankerd in hun voorloper Jezus.

Jezus’ hemelvaart is het bewijs dat de weg naar de Vader echt open is.

… tot voorbij het voorhangsel …

Het voorhangsel in de tempel was niet meer nodig toen Jezus gestorven was. (Matteüs 27:51)
We hebben vrije toegang tot God, doordat onze Hogepriester Jezus het offer bracht voor onze schuld.

Wat een rust mag dat geven.
Je hoeft niet bang te zijn.
De weg naar de Vader is open.
Jezus is daar al. En wij zullen daar ook zijn!

Gebed: Dank U, Here Jezus, dat U mij de zekerheid geeft dat ik U mag volgen naar het Huis van de Vader. Geef dat ik mij stevig vasthoud aan dat anker. Straks zal ik zijn waar U bent. Amen.

Liefs van Grace