Lieve zussen,

‘Hoe vind ik innerlijke rust tijdens de corona-crisis?’
De titel van een artikel dat ik tegenkwam in een gezondheidsblad.
Een crisis veroorzaakt veel onrust omdat het de basiszekerheden van ons leven raakt, las ik. Zoals je gezondheid en die van je geliefden, je sociale contacten, je financiën en de dagelijkse structuur.
Dingen die op rolletjes liepen, blijken ineens op losse schroeven te staan.
Weg rust.

De schrijver van het artikel gaf tips ter bevordering van de innerlijke rust.
Zoals muziek beluisteren, wandelen, je huis ordenen, enz.
Zulke dingen kunnen inderdaad helpen.
Maar het allerbelangrijkste stond er niet bij.
De echte innerlijke rust vinden we alleen bij God.

Je neemt je zorgen mee, waar je ook bent, wat je ook doet.
Tijdens een wandeling in de natuur kun je nog steeds piekeren.
Als de rustgevende muziek stopt, begint het malen in je hoofd opnieuw.

Innerlijke rust vind je op de plek waar je je geborgen voelt.
Zoals een kind, dat opgroeit in een veilig en stabiel gezin.
Is dat niet precies waar we allemaal behoefte aan hebben? Ons leven lang, hoe oud we ook zullen worden?

God belooft rust aan mensen die Hém opzoeken met hun zorgen.
Zoals David belijdt in deze psalm:

Alleen bij God vindt mijn ziel haar rust, van Hem komt mijn redding. (NBV)

Zeker, mijn ziel is stil voor God; van Hem is mijn heil. (HSV)

In beide bijbelvertalingen heeft deze tekst iets speciaals.
De NBV doet denken aan de rusteloze ziel die rust vindt bij God.
En in de HSV klinkt overgave. Stille overgave aan de God die alles goed zal maken.

Hoe vind je innerlijke rust?
Bij God. Alleen bij God.
De plaats van onvoorwaardelijke geborgenheid.
De plek waar het veilig is, ook als aardse zekerheden wegvallen.

Gebed: HEER, dank U dat er altijd een plek is waar ik mij geborgen mag voelen. Bij U is rust voor mijn rusteloze ziel, bij U is zekerheid in dit wankele bestaan. Amen.

Liefs van Grace