Lieve zussen,
Gisteren lazen we dat de Here Jezus zichzelf ‘de Mensenzoon’ noemt.
Hij wil een ‘kind van Adam’ zijn, net als wij.
Daarmee gaat de Here Jezus naast ons staan in de gebrokenheid van dit leven.
In de naam ‘Mensenzoon’ laat Jezus ook zijn nederigheid zien.
Als één mens reden zou hebben gehad om zich te laten voorstaan op zijn hoge positie, zou het Jezus zijn geweest.
Hij, Gods Zoon!
Maar Hij deed het niet. Hij kwam om te dienen.
Heel zijn aardse leven stond in het teken van nederigheid.
Hij verliet zijn hemelse Huis om een kwetsbaar mens te worden.
Uiteindelijk stierf de Mensenzoon als een misdadiger aan het kruis.
Hij vernederde zich… tot in de dood.
Nederigheid is niet zoiets als een slaafse houding of een minderwaardigheidscomplex.
Uit nederigheid spreekt juist grote kracht.
Deze kracht heeft Jezus als Mensenzoon laten zien.
Hij koos ervoor om de minste te willen zijn.
Hij stond niet op zijn strepen.
De Here Jezus zocht nooit zijn eigen belang.
Hij gebruikte zijn goddelijke macht om de mensen te dienen.
Zijn nederigheid heeft ons het leven gered!
Juist in zijn nederigheid was de Here Jezus zo toegankelijk.
Daarin kwam Hij heel dichtbij.
Hij zei vol warmte: ‘Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven. Neem Mijn juk op u, en leer van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en u zult rust vinden voor uw ziel …’
Geen onbereikbare koning.
Geen hoogmoedige held.
Geen trotse weldoener.
Maar de Mensenzoon, die naar je toekomt en vol liefde zegt: Kom maar bij me. Ik wil Mij over jou ontfermen. Bij Mij vind je rust.
Gebed: Here Jezus, ik dank U met diepe eerbied dat U zich voor mij wilde vernederen, zelfs tot in de dood. Dank U dat ik mij veilig bij U mag voelen, in al mijn kwetsbaarheid. Ik mag mij koesteren in uw liefde en ontferming. Amen.
Liefs van Grace
Lieve Susan,
Dank je wel voor je warme woorden !
Wat een mooie reactie schreef jij gisteren aan Tetsje! Ik kon niet reageren, maar het trof mij ook dat ze zich schaamde voor haar angst.
Wat is het toch naar als christenen beweren of suggereren dat een christen niet bang hoort te zijn. Ik sluit me dus helemaal aan bij jouw woorden voor haar..
Veel sterkte ook voor jou vanwege de schade die jouw vader bij je aanrichtte met zijn woorden en gedrag, afbreken ipv opbouwen. Was leven we toch in een gebroken wereld als zelfs ouders hun kinderen kapot maken. Zo anders is onze Heer….Zijn Liefde en geborgenheid wens ik jou toe als volwassen vrouw (ook voor dat jonge meisje van vroeger in jou)!😘
Lieve Diana,
Dank je wel voor je moed en openheid om hier wat te vertellen over je verleden! Gruwelijk, onbevattelijk ,wat jou is aangedaan, er zijn geen woorden voor…..
Wat een wonder dat jij, ondanks dat alles er nog bent en zelfs zover dat je het hier deelt en dat je in ieder geval je man hebt leren vertrouwen.
Wat heeft je schoonmoeder het totaal niet begrepen als zij zegt dat je sterk moet zijn…. Jij getuigt juist van onvoorstelbare kracht! Het kan toch niet anders dat al het geweld en leed wat jou van kleinst af aan is aangedaan ook zijn sporen en gevolgen nog in het heden heeft.
Ik zou je zoveel willen zeggen, kun armen om je heen slaan, maar gelijktijdige heb ik geen woorden bij zoveel leed. Dat mensen, zelfs en juist je ouders je hebben behandeld alsof je minder waard bent dan een ander, vertrapt…. Ik hoop dat de Here die leugen die jou als gif is toegediend toch meer en meer te niet wil doen. Dat meer en meer mag gaan beseffen hoe kostbaar je bent, je bent NOOIT minder waard dan een ander mens en het dus ook waard om vriendin mee te zijn,als zie jij (nog) niet hoe dit mogelijk zou kunnen zijn.
Heel veel liefs😘
Diana.
Wat een verhaal, om verdrietig van te worden.
Wat mogen wij blij zijn, om te zijn opgegroeid
in een liefde vol gezin, natuurlijk waren daar
ook wel problemen, maar deze mochten
en konden worden opgelost.
En wij de kinderen uit ons gezin
hebben daar geen last meer van.
Sterk ben jij dit te kunnen delen, van je af te schrijven,
en natuurlijk leven wij zussen met jouw mee.
Fijn om te lezen dat God onze Vader een rol in
jouw leven speelt en jouw rust geeft,
Heb vertrouwen in God, Diana .
Want God doet alles op zijn tijd
ook voor jouw komt deze tijd.🙏
Ik wens jouw veel kracht toe,
en wij zullen voor jouw bidden.
Amen🙏
Lieve groet van diep uit mijn hart
voor jouw Diana.💖
Ik kan niets meer toevoegen aan de woorden vd andere zussen, Diana. Fijn dat je zoveel hebt aan de overdenkingen van Grace. Ik vind ze ook erg mooi en fijn en leerzaam. Iedereen fijn weekend gewenst!
Lieve Diana, wat een schokkend levensverhaal, wat erg dat je dit allemaal mee moest maken. Maar wat ontzettend mooi om te horen dat je een schuilplaats gevonden hebt in onze Here Jezus Christus, Die voor ons geleden heeft om ons van alles te bevrijden, we wensen je Zijn Nabijheid en Kracht toe om verder te kunnen. Liefs Anneke
Beste Diana,
Er is al veel gezegd, Ik wens je veel sterkte en bid voor je!
Ik weet een beetje wat je door maakt…. wij vangen pleegkinderen op, waarvan nu een met een groot trauma. Hij is nog klein, maar heel zn leven staat op zn kop. Het mooie van hem; op t moment zingt hij heel de dag het bekende liedje: is je deur nog op slot? Met de laatste regel: en Hij laat je nooit alleen!
Laat dat bij jou ook jouw vreugde blijven!
Liefs Miranda
Je bent een sterk en dapper,mens,Diana.
God’s nabijheid toegewenst.
🙏
Lieve zussen, wat was het moeilijk vanochtend om te plaatsen, maar dank jullie wel voor de reacties die me zo goed doen🥰. De woorden rolden uit me bij de bemoediging van vandaag. Het past ook zo goed omdat ik in de samenleving zo vaak geconfronteerd word met niet mogen vertellen, niet mogen voelen, niet mogen zijn wie ik ben. Ik kan heel veel niet, als je als kind niet in sociaal contact mocht oefenen maar verstopt werd gehouden dan leer je dat later nooit meer goed en mensen horen mijn uitleg bij mijn angst maar vinden dan toch dat ik ‘door moet gaan’ ‘positief moet zijn’ etc. Kerst is bijvoorbeeld heel pijnlijk voor me, ik heb als kind helse kerst- en gehad. 2 jaar geleden had ik toch voor de familie van mijn man een gezellig feest georganiseerd in mijn huis. Toen het zover was werden de herbelevingen van mijn nare herinneringen zo heftig dat ik bevroren (een overleefmechanisme bij trauma) in bed lag en er niet bij kon zijn, maar ook te angstig was om iemand naar boven te laten komen. Mijn man ontving zijn familie en vertelde wat er met me was en verder was het voor hen gewoon gezellig. Dat vond ik zo fijn! Ik was verder niemand tot last behalve mijzelf want helaas lag ik daar alleen met kerst.. maar ik werd gesteund door Abba en ik weet dat dit nu eenmaal mijn kruis is in het leven. Het is ok.
2 Maanden later was ik jarig en liet ik mijn man zijn moeder uitnodigen. Zelf heb ik ook aan verjaardagen alleen heel pijnlijke herinneringen, maar mijn schoonmoeder accepteert niet dat een verjaardag niet gevierd wordt en nodigt zichzelf uit, waarbij ze ook altijd haar andere zoon meesleept. Ik ben daar mild in en laat het maar zo. Dus mijn man nodigde haar uit. Ze zei: “Nee, ik kom niet meer. Ik vond het zo naar dat Diana met kerst boven bleef en ik niet naar boven mocht. Ik kom niet meer. Jullie kunnen deze kant op komen of niet. Ik begin er niet meer aan”. Ik sneed zo stuk op dat moment, ik voel het nog.. Ik had niets kwaads gedaan maar juist ondanks mijn onmacht en lijden niemand iets gevraagd behalve me te laten, omdat ik teveel pijn doormaakte die ook zo groot is dat ik het niet delen kan.
Mijn schoonmoeder snapt trauma niet en vind dat ik gewoon sterk moet zijn.
Ik heb in mijn helingsproces geleerd dat ik ben wie ik ben door een leven wat te zwaar was om mentaal aan te kunnen.
Ik vind het volgende wat ik schrijf heel belangrijk om uit te spreken, want God gebruikt het juist. Het is niet om te schamen of om geheim te houden.. Juist om te vieren dat ik een zo gebroken wereld God mij de kracht geeft het te dragen en zelfs helpt tot Licht zijn (is mijn vurig verlangen). Na van baby af heel zwaar fysiek, sociaal en emotioneel verwaarloosde zijn, emotioneel mishandeld, vernederd en misbruikt te zijn was ik als jong meisje zo kwetsbaar dat ik niets dan misbruikt en verkracht werd. Ik werd zwanger uit verkrachting en afgeleverd bij een kliniek die zonder gesprek met mij mij aborteerde. Ik werd gedrogeerd en door een groep mannen.. etc In etc zitten eindeloos veel en heftige trauma s. In studeerde aan een universiteit en ontmoette een studentenpastor die niet mijn mislukkende leven zag maar zei dat ik sterk was en hij dat zag. Ik vroeg hem hoe ik uit mijn leven van inktzwartheid kon komen. Hij zei: “De trein rijdt op verkeerd spoor. Je hebt een ander spoor nodig”. Toen wist ik dat ik een leven moest gaan opbouwen precies daar waar ik me niet thuis voelde, omdat ik me thuis voelde in de hel waar mensen me in hadden getrokken. Lang verhaal kort: ik trof mijn heel lieve man en we leven samen een goed leven met God. Mijn hondjes waren mijn kindjes, ik heb geen kinderen, de ene is al overleden en mijn laatste lieve kleine teckeltje is opgegeven en leeft nog in bonustijd. Waar niets dan zegen in zit! Mijn excuus Grace en lieve zussen voor mijn veel te lange getuigenis maar weet en voel en lees vooral hoe goed hoe groot hoe genadevol God is!! Halleluja! Amen! Want niet mijn ik wil ik hier tonen maar hoe God niemand afschrijft. Hoe God liefheeft. In het dagelijks leven, in de buitenwereld is nauwelijks plek voor mij. Ik ben echt heel eenzaam, maar in Gods huis leef ik en ik weet dat de paar mensen waar ik mee app en mijn man vooral mijn houvast is en God overal bij is. Ik ben heel heel dankbaar voor wie dit lezen wil en kan! En ben heel graag eerlijk en open puur uit bemoediging en om God. Niemand anders zijn pijn is kleiner dan de mijne want allemaal kennen we pijn of moeite. Veel liefs van Diana
“Jezus koos ervoor om de minste te zijn”
Lieve Grace, dank je wel..
Abba gaf me vanochtend hiermee zo zo veel..
Ik koos er als opgroeiend heel klein en steeds groter wordend kind niet voor de minste te zijn, ik was het. En omdat ik kind was en niet beter wist dan dat werd het een etterende wond die me steeds weer in die rol drukt, me laat vechten om eruit los te breken en dan juist me weer daar brengt tot aan snijdende en verscheurende eenzaamheid aan toe…
Ik mag bij Jezus huilen en uitgeput op de grond neervallen in die eenzaamheid die me iedere dag bij het ontwaken als eerste laat hopen dat het voorbij zal zijn, vandaag. Al dat herbeleven, al die herinneringen die voor een mens zo overspoelend waren dat ik mijn geheugen ontoegankelijk maken moest.
Ik zal me nooit vederlicht voelen, ik zal nooit voor mensen een vriendin zijn, ik heb geen familie, ik zal nooit geen weet hebben van de gruwelijkheden die mijn ouders en later mannen deden en hoe niemand niemand me geloofde, omdat mijn vertellen zo gruwelijk was dat het niet geloven voor volwassenen prettiger was. Hoe ik mijn leven helemaal alleen opbouwde en dan Jezus die aanklopte om te eten en me sindsdien uitgeput tot Hem laat komen. Iedere dag.
Hij gaf me mijn man en mijn hondje en ons huis.
Ik ben nog altijd ‘ de minste ‘ want ik leef alleen en altijd in dit huis. Dit fijne huis. Maar zo alleen..
Maar dit wat ik ben maakt Hij tot zegen. In deze dagopening vind ik vandaag dat mijn de minste zijn, mijn talent is, mijn zegen, mijn genade. Met al mijn hartzeer, mijn altijd huilende hart om de pijn die mensen erin stopten , is toch vreugdevol en ik geniet intens van heel kleine dingen zoals mijn bos prachtig bloeiende tulpen, zingende vogeltjes, mijn ontbijt van 2 beschuiten en thee.. Jezus geeft me dat. Ik ben diep diep dankbaar en kniel in nederigheid.
Mijn warme hart is bij wie mijn gebed nodig heeft 🙏
Goeiemorgen
Diana, blij dat je nu toch soms kunt genieten van kleine dingen. Wat kan het moeilijk zijn in het leven. En vooral als niemand het ziet of begrijpt of wil begrijpen. Gelukkig dat Jezus bij elke gedachte en elk leed bij je kan zijn. Dat je elke herinnering en pijn bij Hem mag brengen. Hij kan iets wat onmogelijk is weer mogelijk maken. Zo bid ik dat je mag gaan ervaren dat je een lichte last mag dragen, dat je een vriendin zult worden van iemand, dat je mensen leert kennen die als familie voor je zijn en dat er naar je geluisterd wordt ook als je moeilijke dingen vertelt
Maar het allerfijnst om te horen is hoe diep je verbonden bent met Hem en dat je meer dan een ander hebt geleerd om met dit alles naar Hem toe te gaan. Wens je Gods sterkte en nabijheid toe voor de toekomst
In Hem verbonden, liefs Jeanet
Lieve Diana, wat huilt mijn hart met je mee deze morgen.
Wat kunnen mensen een ander mens, een kind toch ontzettend diep kwetsen en pijn doen. Zo verschrikkelijk wat jij hier verteld hebt. Wat moedig dat je je hier durft te uiten, maar wat een pijn en verdriet brengt dit elk moment voor jou steeds met zich mee.
En dan lezen hoe jij schuilt bij God, bij Jezus… wat fijn Diana dat je Hem hebt leren kennen! En dat Hij jou liet zien en ervaren hoe geliefd je bent als Zijn kind! En dat je zo toch mag genieten van hele kleine dingen… ik bid voor jou dat je toch steeds meer mag openbloeien onder Zijn liefde. Kruip maar bij Hem op schoot… daar ben je veilig!
Veel sterkte in jouw persoonlijke situatie! Liefs, 💝🙏💐
Lieve Diana, wat een verschrikkelijk levensverhaal! Ik ben er diep van onder de indruk en vind het een Godswonder dat jij je niet vol wrok van God hebt afgekeerd, maar voor Hem op de knieën gaat…
Wat kunnen wij -zussen die een fatsoenlijke en vaak liefdevolle opvoeding hebben gehad- veel van jou leren!
Ik ben ervan overtuigd dat God ontzettend veel van je houdt. Ik gun je van harte een ereplaats aan het feestmaal dat Hij eens voor ons zal aanrichten. We mogen uitkijken naar die grote dag waarop Jezus terugkomt!!
Veel liefs van je zus!
p.s. Weet je dat je een ‘mooie hand van schrijven’ hebt?
Diana, zijn je man en je hondje niet meer bij je? Omdat je schrijft dat je helemaal alleen bent? De Heere houdt de zachtmoedige- nederige- staande. Deze tekst kun je lezen in psalm 147:6. Veel moed, sterke en kracht toegewenst!
Lieve Diana, Wat een levens verhaal. Goed dat je voor Jezus hebt gekozen. Jezus pleit altijd voor ons als de Hogepriester bij God de Vader ,daar kunnen we kracht uitputten….Heb je de reactie gelezen aan jou van Kjerti van 23 maart.Heel mooi.Ja Diana ik wens je heel veel sterkte ,en geniet van je hondje,soms kunnen de kleine dingen zoveel betekenen.Ik wens je vrede ,troost,liefde ,kracht, wijsheid,alles wat je nodig hebt,om met deze rugzak te leven….Maar de allerbelangrijkste heb je al voor gekozen,Abba Vader. Ken je die nummer Abba Vader ? Abba Vader U alleen U behoor ik toe.Dapper dat je verhaal op deze site hebt vertelt,er lopen zoveel meisjes rond op dit moment ,die een soort gelijke situatie zitten,en met niemand hier over kunnen praten.Ik ben God dankbaar voor de hulplijnen die er nu ,verleend worden,ondanks dat durven veel meisjes hun verhaal niet te vertelen,uit angt enz .Wat Grace vaak ook schrijft,wij leven in een gebroken wereld.Er is niet alleen geestelijke leed,maar ook lichameljjke leed dierenleed .Dus zeg ik Heer ontvermf U over ons!!!!!!Staat ook dat de Satan rond gaat als een briezende leeuw.Maar God heeft de laatste woordt. Lieve Diana Het allerbeste.liefs Susan. Grace Bedankt weer voor deze bemoediging .Amen op het gebed van de dag .Noa ook jou wens ik het allerbeste toe,Kjersti,,en alle anderen die het moeilijk hebben op een of ander manier. Lieve Groet Susan.