het is hem tot dwaasheid en schande.
Lieve zussen,
Wat is het fijn als iemand gewoon naar je luistert!
Aandachtig en betrokken.
Zonder meteen te oordelen of met allerlei tips aan te komen.
Of meteen over haar éigen ervaringen te beginnen.
(in plaats van ‘haar’ kun je ook ‘zijn’ lezen)
Door te luisteren, geef je de ander het geschenk van jouw aandacht.
Je laat haar merken dat ze ertoe doet, dat ze serieus genomen wordt.
Echt luisteren is luisteren met je hart.
Het gaat daarbij niet om jezelf, maar om degene die wat aan jou kwijt wil.
Daarom kun je de ander rustig laten praten.
Daarom mag het soms ook even stil zijn, zonder dat je de stiltes meteen invult met een reactie.
We willen vaak veel te snel zeggen hoe wíj erover denken.
Terwijl de ander nog praat, luisteren we nog maar met een half oor.
In onze gedachten zijn we al een reactie aan het formuleren.
Soms vallen we de ander zelfs in de rede.
‘Ja, ik snap wat je bedoelt. Ik heb precies hetzelfde meegemaakt.’
We nemen de ander het woord uit de mond en vullen de rest in.
Maar als we niet goed luisteren, kan onze reactie wel eens voorbarig zijn…
We kunnen niet weloverwogen reageren als we niet éérst aandachtig geluisterd hebben.
Luisteren – niet alleen naar wat er gezegd wordt, maar ook naar wat er niet gezegd wordt.
Soms ligt de meeste informatie juist in onuitgesproken woorden.
Luisteren doen we niet alleen met onze oren, maar ook met onze ogen.
Wat zegt de lichaamstaal van de ander?
Wat klinkt er door in de intonatie van haar stem?
Zoiets kan ons veel vertellen en ons helpen om wijs en liefdevol te reageren.
Er wordt vaak te weinig geluisterd en te snel gesproken.
Deze Spreuk noemt dit ‘dwaasheid en schande’.
Dat is nogal wat.
Door niet goed te luisteren, kunnen we dus de plank flink misslaan.
We kunnen de ander kwetsen en ons schuldig maken aan nalatigheid.
Ja, als mensen beter naar elkaar zouden luisteren, zouden er dan niet veel minder conflicten bestaan?
Zou er dan niet minder eenzaamheid zijn?
Door goed te luisteren, kunnen we ontdekken wat onze naaste nodig heeft.
En soms is dat alleen maar een luisterend oor!
Gebed: Heer, dank U voor uw wijze levenslessen in de Bijbel. Dank U dat U altijd naar mij wilt luisteren en dat ik alles aan U kwijt kan. Leer mij om met mijn hart naar mijn naaste te luisteren en geef mij de wijsheid om op de juiste manier te reageren. Amen.
Liefs van Grace
“Ja, als mensen beter naar elkaar zouden luisteren, zouden er dan niet veel minder conflicten bestaan?
Zou er dan niet minder eenzaamheid zijn?”
Mooi verwoord Grace, mijns inziens absoluut waar.
Ook voor mij is helaas wel een herkenbare valkuil, het blijft “werk in uitvoering”. En gelijkertijd zo herkenbaar uit het zelf ervaren. Om onderbroken te worden met conclusies, invullingen of adviezen. En dan voel je je vaak zo totaal niet gehoord of gezien.
Het is blijkbaar heel menselijk….
En Gloria: een warme knuffel kan inderdaad ook wonderen doen! Dat vind ik persoonlijk het moeilijkste aan deze tijd; iets wat me echt opbreekt als alleenstaande: nooit meer een knuffel of even een hand op m’n arm of schouder. 0,0 echte menselijke nabijheid of aanraking (gelukkig met uitzondering van therapeutische aanraking, dat krijg ik gelukkig nog wel))
Wat een mooie overdenking ik zie nu in wat ik altijd verkeerd hebt gedaan!
Hele waardevolle overdenking weer vandaag.
Echt luisteren is zo moeilijk. We trappen denk ik allemaal regelmatig in de valkuil van met goede adviezen te komen of te reageren met: dat heb ik ook meegemaakt…
Ik probeer mijzelf er in te oefenen en het is best fijn om daarbij te ervaren dat, wat Riek ook zei, de ander dan het gesprek fijn en waardevol heeft gevonden.
Degene naar wie je luistert heeft vaak vooral behoefte om zich te uiten.
Ik merk bij het oefenen dat je, nadat de ander rustig heeft kunnen vertellen en zich heeft kunnen uiten, jijzelf daarna ook best kunt vertellen over, of reageren met jouw eigen verhaal of ervaring. Maar het blijft lastig om dat ‘geduld’ op te brengen en echt te luisteren, vol aandacht, en daar heel fijngevoelig op te kunnen reageren. Dus heel waardevol om er toch steeds alert op te blijven en mezelf hierin te oefenen.
Goede dag lieve zussen!
Vanwege mijn werk heb ik heel veel geleerd en ook via de kerk heb ik ooit een cursus gevolgd voor bezoekwerk en daar hoorde ook een gesprekstraining bij.Daar heb ik veel aan gehad,maar de valkuilen blijven.Met veel eigen verdriet blijft het moeilijk om jezelf in de “luisterhouding”weg te cijferen.Zo’n prof ben ik nou ook weer niet,wel gevoelsmens.Met mijn man is het niet simpel meer,hij hoort wat je zegt maar luistert niet.Zodat gesprekken vaak moeizaam verlopen of heel oppervlakkig.Ik blijf bidden.
Ook voor jullie allemaal.
groet,Hanne.
Lieve zus Hanne,
Ik lees jouw reactie en ik herken me in jou. Je kunt geoefend zijn in het luisteren, maar wat is dit moeilijk vol te houden als het verdriet je tot aan de lippen staat.
Wat je schrijft over je man komt me bekend voor. Het kan je eenzaam maken en daarmee wil je niet te koop lopen.
Lieve Hanne, heel veel sterkte in alles wat wat moeilijk is. Gelukkig mogen we ons hart uitstorten bij Hem die weet wat het betekent niet gehoord te worden.
Dikke kus, lieve zus!
Dank jullie wel voor de overweldigende lieve en helpende reacties op “Laster” van een paar dagen geleden. Zo waardevol voor mij♡
Fijn dat je daar steun aan had, Hannie! 😘
Wat fijn Hannie! We mogen hier bij zussenliefde elkaar tot een hand en een voet zijn.
Enne…mooie naam heb je 😘.
Goedemorgen.
Het lijkt voor mij geschreven,doet mij denken aan verhalen tegen mij verteld,dat ik dit ook deed.
Er was een periode in mijn leven met een medicijn dat als er een gesprek was ik wel direct reageren moest,om er over door te praten omdat dit tot hulp kon zijn,wilden ik er later op terug komen dan was ik het vergeten.
Daar moest ik mijzelf echt toe zetten om het niet meer te doen.
Ik heb toen veel gehad aan het gebed ”Heer zet een wacht voor mijne lippen”.ik dank U God en Vader dat U mij daar mee geholpen hebt en nog steeds doet.🙏Amen
Alle Zussen met ziekte,depressiviteit,verdriet door verlies van een dierbare of welke periode van ziek zijn ook eenzaamheid,scheidingen. Wij denken aan jullie in ons gebed🙏
Héél veel sterkte gewenst ,uit een zeer nat regenachtig Voorthuizen.
Hier in Zeeland eindelijk weer even droog, ook wel weer lekker. Na regen komt – even- zonneschijn. Ik vind, met mijn autisme, gesprekken ook soms moeilijk. Je hebt natuurlijk ook gelijkwaardige gesprekken, over en weer. Maar dat kan zomaar overgaan in zo’n gesprek dat je méér moet luisteren.. Maar je moet wel gelijk reageren, en niet na een paar minuten pas, dus – voor mij- is het logisch dat je al, terwijl de ander nog praat, over een antwoord nadenkt. Terwijl je óók nog luistert. Jaja, sommige gesprekken zijn erg vermoeiend.. En sommige mensen hebben gewoon een dikke knuffel nodig. Onder bepaalde omstandigheden moet dat gewoon kunnen, ook nu, de gezichten wijzen immers tijdens een knuffel tegenovergestelde richtingen uit!! En zielepijn een béétje helpen genezen is ook belangrijk…
Wat een waardevolle overdenking Grace!
Al lezend herkende ik me in meerdere opzichten. Ik zag mezelf duidelijk in de spiegel die je me voorhield…
Ik heb er ook een handje van om van een luisterhouding over te stappen op een invulhouding, of, erger nog, mijn ervaringen te koppelen aan het verhaal van de ander.
Ik zou beter moeten weten…
Anderzijds, wat kan het mij veel pijn doen als anderen hun luisterhouding omzetten in het mij voorschrijven hoe ik met de zaken die me bezwaren om moet gaan.
Als raadgevingen het begrip overstemmen. Ondanks goede bedoelingen voel ik me dan niet werkelijk gehoord en in de kou gezet. Laat maar zitten, denk ik dan.
Luisteren is een opgave!
Luisteren is een groeiproces waarin ik dagelijks moet investeren.
Na elke onverwachte ‘proefwerkles’ ontdek ik; er valt nog veel te leren!
Mee eens, Lies!! Ikzelf val ook vaak in die val.. Van het invullen voor de ander.. 😟 Ik ben oplossingsgericht, maar soms vráágt de ander geen (directe) oplossing…
Ja, het is waar goed luisteren naar anderen is soms zo moeilijk de neiging om te zeggen ik weet wat je voelt is gauw gedaan en een gesprek stopper. Als je wel luistert dan hoor je vaak “we hebben zo fijn gepraat ” terwijl je zelf eigenlijk niets zei.Het is goed om mijzelf eraan te herinneren hoeveel hekel ikzelf heb als men zegt ik weet hoe het voelt want, en dan komt er een heel verhaal. Dan denk ik maar van” ja daar heb jij het moeilijk mee” dus luister je maar weer. Alleen bij mijn man zeg ik soms, hallo ik heb het over mij toevallig en niet over jou. En dat dat komt dan ook niet goed aan. Gelukkig begrijpt onze Heer onze worsteling ermee en geeft vaak het geduld en het inzicht om het juiste te doen of te laten. Heer zet een wacht voor mijn lippen. Een fijne en gezegende dag allemaal.
Ja luisteren is best moeilijk. Ga in gebed voordat je naar iemand toegaat, en vraag of de Heilige Geest mag werken, zodat je kan luisteren. Zet een wacht voor je lippen. En God legt je de woorden in je mond. Dat is GENADE. Fijne dag zusters.
Dat is ook een valkuil om te zeggen: ik weet wat je voelt. Vaak weet je dat nl helemaal niet. Kun je dat ook niet weten.
Ik zeg daarom vaak: ik dénk dat ik weet wat je voelt of bedoelt.